Uit weekblad De Brug, 23 oktober 1996…voorbeschouwing VVV – Eindhoven

‘Clubbelang gaat boven eigen belang’

Het duurde even voordat een van de drie profclubs die Rotterdam rijk is de talenten van de toen bij Spijkenisse spelende Winston Bakboord opmerkte. Excelsior was zo wijs om de linkerspits te halen en drie jaar maakte de satellietclub van Feyenoord gebruik van zijn diensten. Totdat VVV, zoals bekend, hem het vorig seizoen voor twee jaar contracteerde.

Aanvankelijk liep het stroef met de Rotterdammer maar gaandeweg wist hij meer en meer de aandacht op zich te vestigen door zijn snelheid en zijn passeerbewegingen. Het lijkt erop dat zijn stekkie dit seizoen ingenomen wordt door Maurice Hofman en dat er voor Bakboord een plaatsje op het middenveld of zelfs in de laatste linie is weggelegd. Is Winston nog wel ‘happy’ bij VVV? “Zeker weten, ondanks het feit dat het ernaar uitziet dat ik links in de verdediging moet gaan spelen. Spijtig, dat zeker, maar ik moet me nu eenmaal bij de visie van de trainer neerleggen. Ik kan wel met hem in discus­sie treden maar uiteindelijk trek ik toch aan het kortste eind. Ik snap ook wel dat Van Stee mij daar niet voor niets neerzet, clubbe­lang gaat nog steeds boven individueel belang. Bij Excelsior heb ik in het verleden ook een stuk of tien wedstrijden linksachter gespeeld en dat ging toen ook goed. Vervelend is alleen dat het vorig seizoen de spelers achter mij aanliepen, dit keer is het andersom, ik moet achter hen aan. Gelukkig heb ik ze meestal snel ingehaald.” Toen Versleijen al aan het begin van de vorige competitie riep dat er versterkingen moesten komen, was Bakboord daar niet van overtuigd. En hij kreeg gelijk want na een zwakke start herstel­den de Venlonaren zich wonderbaarlijk, eindigden als vijfde en plaatsten zich voor de nacompetitie. Ook dit seizoen acht de trainer versterkingen op korte termijn noodzakelijk en ook dit keer ziet Bakboord mogelijkheden om met deze groep toch hoog te eindigen. “Deze keer heeft de trainer een man of zeven in moeten passen, ik denk dat de groep de gelegenheid moet worden geboden om naar elkaar toe te groei­en. Op papier zijn we er kwalitatief zelfs op vooruit gegaan en ik ga er vanuit dat we, gelijk het vorig seizoen, minimaal als vijfde finishen, misschien nog wel hoger.” In 1997 loopt het contract van Winston Bakboord af en zou hij zijn biezen kunnen pakken. Een logische zet, zo zou men veronder­stellen, temeer daar zijn concurrent Hofman een contract van drie jaar tekende. “Ik kan me niet zo in de kijker spelen zoals ik me dat had voorgesteld. Maar we hebben een leuke groep en we lachen heel wat af en dat is natuurlijk ook van belang. Ik heb me hier in Venlo gemakkelijk aangepast. Het is een leuke stad, alleen ben ik niet echt gecharmeerd van het uitgaans­leven hier. Veel van mijn collegae gaan naar De Gouden Tijger of De Gallerie. Af en toe wel geinig maar het is niet wat ik onder uitgaan versta. Lekker muziek luisteren, wat dansen en een pilsje drinken. En dan bedoel ik ook een pilsje drin­ken, je hoeft niet te zuipen om het gezellig te maken. Trouwens ik drink liever wat sterke drank. Ven­lo kent helaas geen goede disco of bar-discotheek waar mijn muziek gedraaid wordt. Ik ben gek van Michael Jackson, ik heb wel eens een concert van hem in De Kuip gezien toen ik nog bij Excelsior speelde. Waanzinnig! Ik ga trouwens steeds minder uit, het ziet ernaar uit dat ik wat huiselijker aan het worden ben.”

Scherp
Vanzelfsprekend is voetbal de favoriete sport van Winston Bakboord maar ook tennis en basketbal kunnen hem wel bekoren. En dan natuurlijk niet van die spelers die bij tijd en wijle eens een balletje in het netje plegen te gooien, nee, vooral die Amerikanen mag hij graag zien spelen. In het verleden placht Bakboord trouwens ook regelmatig een balletje te werpen maar ambities op dat vlak heeft hij nooit gehad. “Op de eerste plaats ben ik daar met mijn 1.75 meter veel te klein voor. In Rotterdam heb je van die geasfalteerde plein­tjes waar we vroeger vaker met een aantal kornuiten, van onge­veer de gelijke grootte, speelden.” Maar dat is dus verleden tijd en Bakboord moet zich nu dus in de basis trachten te handhaven. Het vorig seizoen werd de linker­flank meestal bezet door het trio Koenen of Geurtjens, Van der Meer en Bakboord. Hofman lijkt definitief beslag gelegd te hebben op de linkerspits-positie, Van der Meer is en blijft links op het midden­veld acteren, dus rest Bakboord een plaatsje als linksach­ter waar hij nog een robbertje met Koenen zal moeten uitvechten. “Is ook niet erg”, meent Bakboord, “van concurrentie blijf je scherp en daar gaat het de trainer toch om. Spelers scherp houden en de strijd aanbinden met de tegenstander. Van Stee houdt ervan dat je je mannetje op het veld staat. En ‘strijd’ houdt dan ook zeker geen ruw spel in, integendeel. Er moet gewoon voor elke meter gevochten worden. En vechten wil ik, ook voor die linkerspitspositie want die weiger ik zomaar op te geven. Misschien krijg ik nog wel de gelegenheid om te bewijzen dat ik daar behoor te staan.” (©sportinvenlo.nl)

 

 

Uit weekblad De Brug, 20 september 1995…

Winston Bakboord ontmoet oude strijdmakkers

Als er een speler in de selectie van VVV is die de tegenstander van aanstaande zaterdag, Excelsior, goed zou moeten kennen dan zou dat de 23-jarige linkerspits van VVV Winston Bakboord moeten zijn. Hij voetbalde immers de afgelopen drie jaar op Woudenstein en kan als zodanig misschien zijn trainer Jan Versleijen van enkele gouden tips voorzien zodat een eclatante overwinning voor de Venlonaren in het verschiet ligt.

“Het is hartstikke leuk om mijn oude kompanen weer eens te zien. Naar deze wedstrijd kijk ik echt uit. Ik heb Excelsior dit seizoen wel zien spelen maar met de spelers heb ik niet meer gesproken, daar was helaas geen gelegenheid voor. Veel belangrijke spelers hebben de club na afloop van het seizoen verlaten, dat was voor mij een van de redenen om ook te vertrekken. Bovendien kwam VVV op het juiste moment. Ik heb het vorig jaar met Excelsior een leuk seizoen gedraaid, we eindigden bovenin. Maar je moet ook verder kijken, aan je toekomst denken en die lag voor mij bij VVV. Achteraf is het maar goed dat ik nu in Venlo voetbal want het gaat niet goed met Excelsior. Jammer voor die jongens.” Bakboord heeft zich snel aangepast in Venlo, het 4-3-3 systeem dat VVV pleegt te hanteren spreekt hem wel aan. Toch is hij van mening dat er te weinig gebruik wordt gemaakt van zijn snelheid en zijn vermogen om een mannetje uit te spelen. Bakboord beseft terdege dat hijzelf ook nog niet optimaal functioneert maar daar komt wat hem betreft snel verandering in. “Het moet allemaal veel beter, er moeten meer initiatieven getoond worden. Spelers moeten vaker de bal opeisen. Vooral de lichte terugval van Mendel Witzenhausen speelt ons parten, hij is iemand die een bal durft op te eisen en een goede pass kan versturen. In de voorbereiding speelde Mendel veel beter maar ik ga ervan uit dat hij zich spoedig herstelt. Ik heb goede hoop, nu Gerald Sibon weer terug is, dat het in aanvallend opzicht ook allemaal wat soepeler gaat lopen. Gerald is iemand die voorin een bal kan vasthouden en iemand die op het juiste moment diepgaat.

Lege tribunes
Iedereen praat maar over twee ervaren krachten die VVV zou moeten aantrekken. Ik persoonlijk geloof daar niet zo in, het heeft tijd nodig maar ik ben ervan overtuigd dat het met deze groep ook mogelijk moet zijn om ons partijtje in de eerste divisie mee te blazen. Er is meer dan voldoende talent aanwezig en wanneer we wat meer zelfvertrouwen zouden krijgen, zouden we zeker twee niveaus beter kunnen spelen.” Mocht de wedstrijd tegen Excelsior toch onverhoopt verloren gaan dan is er volgens Bakboord betreft nog niets verloren. Toch is hij redelijk optimistisch over het treffen met de Rotterdammers. “Oude strijdmakkers of niet, ik ga ervan uit dat we de drie punten binnenhalen. Dat zijn we aan het publiek verplicht. Ik schrok me rot toen ik afgelopen zaterdag het veld op liep en de lege tribunes zag. Een mooie gelegenheid om zaterdag de supporters te tonen dat we wel degelijk goed kunnen voetballen met deze spelersgroep.” (sportinvenlo.nl)