Voorbeschouwing bekerwedstrijd VVV – PSV. November 1996…..
Mendel Witzenhausen ziet kansen tegen PSV
Op 12 februari van het volgend jaar worden in de strijd om de Amstelcup de kwartfinales afgewerkt. Of VVV het zover zal schoppen mag ernstig betwijfeld worden immers de Venlonaren zullen dan vandaag eerst met ‘reus’ PSV af moeten rekenen. Een schier onmogelijke taak, zo lijkt het althans want VVV bleek afgelopen zaterdag niet eens in staat ‘dwerg’ Heracles puntloos naar Almelo terug te sturen. Mendel Witzenhausen legt zich echter niet op voorhand bij de aanstaande slachtpartij neer.
Door de schorsing van Remco Schol lijkt Mendel Witzenhausen de aangewezen persoon om de opengevallen plaats in de defensie over te nemen. De jonge Amsterdammer schat de kans dat zijn ploeg de volgende ronde bereikt op 40 procent. “We hebben niets te verliezen en kunnen dus vrijuit voetballen. Het feit dat er zoveel toeschouwers op de tribunes zitten, werkt alleen maar in ons voordeel, zeker wanneer het publiek zo achter ons gaat staan als dat gebeurde tegen Helmond en het laatste kwartier tegen Heracles. We hebben een jonge ploeg die erg gevoelig is voor luidkeelse aanmoedigingen. Dat geeft extra kracht.” Of die extra kracht voldoende zal zijn om PSV van het scoren af te houden en zelf een gluiperig doelpuntje mee te pikken, zal vanavond blijken maar volgens Witzenhausen behoort het bovenstaande scenario zeker niet tot de onmogelijkheden. “We moeten zolang mogelijk mee blijven voetballen. Ik geloof niet dat de trainer van het gebruikelijke concept zal afwijken. Daar waar mogelijk dus gewoon gecontroleerd aanvallen. Het heeft in elk geval weinig zin om met z’n allen voor de goal te gaan hangen. PSV heeft voldoende klasse in huis om er toch een in te prikken, bovendien zal het publiek een dergelijke houding niet waarderen. Het vorig seizoen hebben we tegen Fortuna, RKC en Roda al bewezen dat we tegen eredivisieclubs veel beter uit de voeten kunnen omdat we een voetballende ploeg hebben. In de eerste-divisie speelt het fysieke aspect een veel grotere rol. Bovendien voelen we ons gesterkt door het feit dat we thuis nog ongeslagen zijn en dat willen we graag zo houden.” Het vorig seizoen wilde het niet zo vlotten met Witzenhausen en ook dit seizoen mag de Amsterdammer nog steeds niet op een basisplaats rekenen. Wel ontpopt de twintigjarige zich meer en meer als een Manusje-van-alles, overal en altijd inzetbaar.
Hobby
Witzenhausen: “toen we tijdens de voorbereiding van het vorig seizoen tegen wat amateurclubjes speelden, ging het me allemaal wat te gemakkelijk af. Ik heb het niveau van de eerste-divisie onderschat, het was fysiek gezien veel zwaarder dan ik ooit had durven vermoeden. Eigenlijk is het een weggegooid jaar geweest waar ik toch veel van geleerd heb.” Witzenhausen, die het oer-Hollands zelfstandig naamwoord ‘gezelligheid’ hoog in het wapperende vaandel voert, voelt zich inmiddels op zijn gemak bij de Venlose equipe. Omdat hij momenteel geen vaste vriendin heeft, nodigt hij regelmatig collega’s en hun vriendinnen uit om een hapje bij hem te komen eten. “Ik mag graag koken, het is een soort hobby van me. Maar ik moet op mijn gewicht letten want ik heb de neiging om snel te zwaar te worden. Een snackbar moet ik dus mijden.” Een pilsje zal Witzenhausen echter niet versmaden, zeker niet wanneer er van PSV gewonnen wordt of wanneer de tweede periode alsnog gepakt wordt. “Ik weet zeker dat ik dan de volgende dag hoofdpijn heb. Waarvan? Stomme vraag natuurlijk!” (sportinvenlo.nl)
Uit weekblad De Brug, woensdag 31 januari 1996. Voorbeschouwing VVV – MVV…..
Mendel Witzenhausen: “Ik durf met iedereen de strijd aan”
Het optreden van de van Ajax afkomstige Mendel Witzenhausen is tot dusver gepaard gegaan met de nodige problemen. Werd hij in eerste instantie door de media afgeschilderd als een meer dan middelmatig talent dat er bij de hoofdstedelijke formatie op het nippertje niet in slaagde om een plaats bij de selectie te verwerven, in de praktijk vielen zijn prestaties aanvankelijk nogal tegen. Hij viel in of hij viel uit.
Een gebrek aan conditie werd hem door supporters en ook door trainer Versleijen verweten. “Toch trainde ik me wezenloos”, vertelt de Amsterdammer, “maar het werd er niet echt beter op. Uiteindelijk werd besloten om mijn bloed te onderzoeken en hoewel het onderzoek verder niets tastbaars opleverde, heb ik toch medicijnen voorgeschreven gekregen die een fantastische uitwerking hebben gehad. Het gaat steeds beter, was ik voorheen na een uur volledig uitgeput, tegenwoordig speel ik probleemloos een hele wedstrijd.” Ajax of VVV, beide clubs zijn in de verste verten niet met elkaar te vergelijken, toch meent Witzenhausen dat hij veel bij de eerste-divisionist kan opsteken. “Speltechnisch en -tactisch heb ik geen problemen ondervonden. Mij speelde het fysieke aspect veel meer parten. In de eerste divisie speelt juist dat aspect een bijzonder belangwekkende rol. Ik moest er duidelijk aan wennen. Het is dan ook niet toevallig dat ik mijn beste wedstrijden juist tegen eredivisieclubs als RKC en Fortuna gespeeld heb.” Witzenhausen die besloot om naar Venlo te verkassen omdat hij destijds van mening was dat hij zich in Amsterdam niet meer ontwikkelde, heeft tot dusver geen enkele spijt van de overstap gehad. “Ik heb eraan mogen ruiken en ben uiteindelijk teruggevallen naar het tweede team van Ajax. Ik dacht het allemaal wel te weten toen ik naar Venlo kwam maar dat viel dus tegen. Weliswaar kan ik door mijn technisch en tactisch vermogen de ploeg wel sturen en coachen, toch besef ik nu dat ik ook veel van mijn ploegmaats kan leren.” Ervaring opdoen en een terugkeer op het oude, Amsterdamse nest, utopie of realiteit voor Witzenhausen?
Concurrentiestrijd
“Nee, nee”, antwoordt de sympathieke Amsterdammer beslist, “je moet de realiteit natuurlijk niet uit het oog verliezen. Ik hoop in Venlo te rijpen en dat proces ontwikkelt zich traag maar gestaag. Natuurlijk wil ik een stapje hogerop maar dat heeft zijn tijd nodig.” Voortploeteren op weg naar het hoogst haalbare, zonder Versleijen aan zijn zijde, de trainer met wie Witzenhausen onlangs nog een ‘goed gesprek’ had. Witzenhausen die langzaam maar zeker op dreef kwam en zich nu waarschijnlijk voor de nieuwe baas opnieuw moet gaan bewijzen is niet bang voor de concurrentiestrijd die hij na het herstel van Sibon waarschijnlijk aan moet gaan met Dogan Corneille. “Ik ben voor niemand bang, ik durf met iedereen de strijd aan, welke trainer er ook komt. Het bestuur en de manager hebben al aangekondigd dat er een trainer komt die de door Versleijen uitgezette lijnen voortzet en ik ben ervan overtuigd dat zij hun woord gestand doen. Jammer overigens dat Versleijen weg is, een zeer goede trainer, een rustige man.” (sportinvenlo.nl)