Weekblad De Brug, 27 november 1996. Voorbeschouwing VVV – PSV (beker)…
‘PSV is enkele maten te groot voor ons’
Of VVV nu in Maastricht, Veendam, Den Haag of in het eigen, knusse maar zelden goed gevulde stadion De Koel speelt, Joost Volmer weet zich altijd gesteund door twee trouwe supporters. Zijn ouders trekken vanuit hun domicilie Enschede dwars door ons veelal te koude kikkerlandje om hun 22-jarige zoon aan het werk te zien, door dik en dun te steunen en, indien noodzakelijk, de nodige kritiek te leveren. Maar kritiek deert VVV’s meest constante voetballer van dit moment niet want, zo meent de sympathieke en bovenal praatgrage Volmer, wiens naam evengoed Brugman had kunnen luiden (de man geeft zelfs antwoorden op niet gestelde vragen): “van kritiek word je alleen maar wijzer.”
VVV bakte er afgelopen zaterdag tegen Heracles bitter weinig van en door het gelijke spel heeft de ploeg de kans om de tweede periodetitel naar zich toe te trekken niet in eigen hand. “We moeten gewoon tegen Haarlem winnen”, meent Volmer, “niet denken aan de tweede periode, simpelweg afwachten wat ADO en TOP doen.” Maar genoeg gezeurd over belabberd eerstedivisievoetbal en mogelijke periodetitels die in het verschiet liggen, over tot de orde van de dag want vandaag weet VVV zich geconfronteerd met PSV, een opponent die geen mededogen zal kennen met een kluppie uit Venlo dat BVV en Bennekom in de strijd om de Amstelcup wist te verschalken en daar is ook Joost Volmer zich terdege van bewust. “Je moet realistisch blijven, PSV is normaal gesproken gewoon enkele maten te groot voor ons, dat behoeft verder geen betoog. Maar daar gaat het niet om. Ik verheug me op een fantastische ambiance, volgepakte tribunes, strijdliederen die vanaf de tribunes weerklinken want dat geeft me een enorme kick. Ik heb met Twenthe tegen Feyenoord gespeeld en ook toen zaten er 12.000 toeschouwers op de tribunes. Je merkt dan toch dat je gevoelig bent voor de aanmoedigingen van de toeschouwers. Toen we zaterdag tegen Heracles vol in de aanval gingen om toch de drie punten te pakken, merkte ik dat het publiek als een man achter ons stond. Dat fanatisme deed me wel wat.”
Goodwill
VVV moet het doorgaans met een toeschouwertje of drieduizend doen, toch meent Volmer niet dat het Noord-Limburgse publiek overdreven kritisch zou zijn: “Wat heet kritisch, elke toeschouwer in Nederland wenst waar voor zijn geld en als we tegen Eindhoven of Heracles een beroerde partij spelen, kan ik me wel voorstellen dat De Koel niet echt volloopt. Volle tribunes moeten wij als spelers gewoon verdienen en daarom ben en blijf ik kritisch, niet alleen op mijn medespelers maar vooral op mezelf. Het kan nu eenmaal altijd beter. Weet je, het kan me niet schelen wanneer we met grote cijfers van PSV verliezen, zolang het publiek maar van de partij heeft genoten. Men moet zien dat we ervoor willen knokken, we moeten herkenbaar en aanvallend voetballen, goodwill kweken zodat er bij een volgende thuiswedstrijd meer mensen op de tribunes zitten. Natuurlijk win ik liever, maar dan mag onze verdediging geen kansen weggeven en moeten we vertrouwen op een succesvolle tegenstoot.” Volmer heeft het uitstekend naar zijn zin in Venlo en geen spijt van zijn overgang naar VVV. Toch blijkt beroepsvoetballer een realist pur sang want Volmer beseft dat er ook leven na het voetbal bestaat. Elke maandagavond neemt de Tukker namelijk plaats in de schoolbanken om zich te bekwamen in het vak van assuradeur. “Ik besef dat er eens een einde aan mijn voetbalcarrière komt en dan moet ik toch iets omhanden hebben.” (©sportinvenlo.nl)