John de Wolf

 

Uit het VVV-Magazine, februari 1997…

Foto: Kino Linders

Het centrale verdedigingsduo

Soms gebeuren er, ook in de voetballerij, zaken die niemand ooit had kunnen bevroeden. Wie een jaar geleden beweerd zou hebben dat John de Wolf dit seizoen zijn kunsten in De Koel zou vertonen, zou vermoedelijk in een dwangbuis afgevoerd zijn naar veiliger oorden. De Wolf voetbalt inmiddels wel in De Koel en degene die de profetie deed loopt weer vrij rond en wordt door velen gezien als het Orakel van Venlo, opvolger van het Orakel van Delphi.

Ook Maurice Rayer was aangenaam verrast. Aanvankelijk stond hij op de nominatie om samen met de van Helmond Sport aangetrokken Remco Schol het centrale verdedigingsduo te vormen, VVV en de beurs van hoofdsponsor ISL beslisten echter anders en Rayer is daar niet echt rouwig om: “Het is fantastisch om met iemand samen te spelen die alles al heeft meegemaakt, bovendien is het goed voor mijn carrière. De Wolf wijst me op details, hij leert me hoe je een scheidsrechter moet benaderen en neemt een belangrijk gedeelte van de coaching op zich, om maar eens wat te noemen. Het vorig seizoen, toen ik nog met Roger Polman in het hart van de defensie speelde, praatte ik in het veld veel meer dan tegenwoordig. Dat ging misschien wel ten koste van het voetbal. Nu word ik zelf gestuurd en kan me dus beter op het voet¬ballen concentreren waarbij John het voetballende aspect voor zijn rekening neemt en ik het verdedigende gedeelte.” De Wolf hoort op van die laatste uitspraak van Rayer en deelt zijn mening bepaald niet. De Wolf: “Henk van Stee en ik probe¬ren nu juist te voorkomen dat die jongen denkt dat hij alleen maar een mandekker is. We hameren er op dat hij ook eens een pass moet versturen, meer voor de opbouw kan en moet doen. Hij is tot veel meer in staat dan hij zelf gelooft.” Hoe het ook zij, John de Wolf en zijn defensief ingestelde kornuiten vormen tezamen een moeilijk te nemen bolwerk want VVV blijkt in de praktijk over een van de minst gepas¬seerde verdedigingen in het betaalde voetbal te beschikken. Toch liep het aanvankelijk bij lange na niet zo gesmeerd als Van Stee zich in zijn stoute dromen had voorgesteld. De club stelde publiek en sponsoren teleur door onnodig punten te schenken aan clubs die daar geen rechten op mochten doen gelden.

Bosman-arrest
Rayer: “we hanteren dit seizoen een heel ander systeem dan we gewend waren en de meesten hadden nogal wat tijd nodig om er aan te wennen. We hebben ons vier weken kunnen voorbereiden en werden toen voor de leeuwen geworpen. Die tijd was, zo is gebleken, te kort. Nu zijn we zover dat we profiteren van de aanpak van Van Stee. Daar waar we voorheen twijfelden aan de goede afloop van een wedstrijd, zijn we nu zeker van onze zaak. We zijn de ploeg in vorm en we moeten die vorm vast zien te houden. Ik geloof dat we het dan nog ver kunnen schoppen en zeker de nacompetitie halen.” Ook John de Wolf ziet wel wat in die nacompetitie, niet als lekker toetje ter meerdere eer en glorie van de penningmeester, het staartje van de eerste-divisiecompetitie ziet hij, uiteraard naast directe promotie, als een uitgelezen mogelijkheid om de eredivisie binnen te dringen voordat het te laat is. “Let wel, ik ga hiermee niet op de stoel van de voorzitter of enig ander bestuurslid zitten, het is gewoon een eigen mening, maar Ik denk dat VVV alles in het werk zou moeten stellen om zo snel mogelijk te promoveren, als het even kan zelfs dit seizoen nog. Natuurlijk, dat houdt zekere risico’s in maar die moet je maar voor lief nemen om te verhinderen dat je straks de boot mist. Wanneer er straks een andere verdeelsleutel gaat gelden en de clubs uit de eerste-divisie dientengevolge minder geld tegemoet mogen zien, voorzie ik dat er een groot aantal clubs uit het betaalde voetbal zal verdwijnen. Het Bosman-arrest, het faillissement van Sport7, superliga’s, alles wijst gewoon op spectaculaire veranderingen die in de naaste toekomst in het verschiet liggen en VVV moet daarop inhaken door risico’s te nemen, maar nogmaals dat is mijn persoonlijke mening.” De Wolf is tevreden over de gang van zaken in ‘het stedje van lol en plezeer’. Niet dat hij al een woord Venloos spreekt of verstaat (“als Rayer en Jacobs met elkaar praten versta ik er dus echt helemaal niets van”) maar hij zit lekker in zijn vel en, zo meent hij: “er wordt vooruitgang geboekt. Je mag de teleurstellende seizoenstart niet ophangen aan het feit dat we vier zware uitwedstrijden op het programma hadden staan, dat zou wat al te eenvoudig zijn. Erger is het dat we tegen Go Ahead en Den Bosch onnodig punten hebben laten liggen. Je loopt dan achter de feiten aan en het kost veel moeite om de opgelopen achterstand weer goed te maken.” De Wolf heeft al 34 jaren op zijn conto staan, Rayer moet het met tien jaar minder doen. De een staat aan het einde van een meer dan imposante carrière, de ander komt bij wijze van spreken net kijken en heeft de toekomst als voetballer nog voor zich. Wat ambitie betreft onderscheiden beide heren zich echter nauwelijks van elkaar. Een ding staat echter als een paal boven water: promotie naar de PTT-Telecompetitie zou de drempel om bij te tekenen aanmerkelijk verlagen.

Sportieve element
De Wolf: “Toen ik voor VVV tekende was ik ervan overtuigd dat de club perse hogerop wilde, een mening waarop ik tot op heden niet ben teruggekomen. Natuurlijk wil ik graag met VVV promoveren. Dat is ook de drijfveer om te blijven voetballen want ik wil altijd prijzen pakken, of dat nu met VVV of Feyenoord is, het maakt me niet uit, zolang ik maar met plezier elke dag weer op het veld sta. Eens houdt het echter op, dat realiseer ik me ook wel en dan heb ik wel iets anders omhanden. Ik vertegenwoordig in Nederland Gems, een Italiaans merk voetbalschoenen waar hier Edgar van der Roer en Joost Volmer op voetballen (een lichte grijns is op zijn gelaat zichtbaar) en ik heb met twee vrienden een kledinglijn op poten gezet die ook de nodige aandacht vraagt.” Ook Maurice Rayer houdt er een uitgesproken mening op na wanner het zijn toekomst betreft. In zijn rug weet hij zich gedekt door zijn vader die een groothandel in sportartikelen drijft en daar zou hij na afsluiting van zijn voetbalcarrière terecht kunnen. Zover is het echter nog lang niet. Drie keer speelde hij in de nacompetitie, drie keer promoveerde hij naar de toenmalige eredivisie maar slechts een seizoen mondde die promotie ook daadwerkelijk uit in eredivisievoetbal. Met alle dramatische gevolgen vandien overigens want VVV degradeerde dat seizoen. Rayer: “ik ben daar heel eerlijk in. Ik wil graag op het hoogste niveau voetballen, het maakt niet uit waar. Zeker, de centen spelen een rol maar het sportieve element is belangrijker. Ik ben ervan overtuigd dat VVV de ambitie koestert op korte termijn te promoveren, de club straalt die ambitie ook echt uit. Alles is tegenwoordig goed geregeld, een trend die het vorig seizoen met de komst van Versleijen al in gang is gezet. We hoeven nu alleen maar te trainen en te voetballen. Er is geen reden meer om te lopen zeuren. Ik heb al een informatief gesprek met VVV gehad maar het is nog even afwachten welke financiële gevolgen het faillissement van Sport7 voor VVV heeft. Het liefst blijf ik gewoon bij VVV, vergeet niet dat ik een Venlo¬naar ben en mijn familie en vrienden ook hier wonen.”

Ruige uitstraling
Veel ex-topvoetballers draven plotseling op als assistent-trainer van deze of gene en willen het uiteindelijk schoppen tot hoofdcoach van een BVO. En juist die ambitie koestert De Wolf niet: “Nee joh, veel te veel stress, je bent van iedereen afhankelijk en lukt het een keer niet, sta je onmiddellijk op straat. Niks voor mij. Ik vind het wel leuk om de jeugd te trainen. Momenteel houd ik me bezig met de F-jes van SVV in Schiedam. Kijk, dat is dus leuk. Die gasten hoef je geen taken op te leggen. De beleving van die jochies is enorm en het doet je goed wanneer je constateert dat er vooruitgang in zit. Weet je, de voet¬ballers van nu zijn zo eigenwijs. Ze hebben altijd een weerwoord. Toen ik een jaar of 21 was speelde ik nog bij Sparta en wanneer Louis van Gaal een opmerking over mijn spelwijze maakte, hield ik wijselijk mijn mond. Ik dacht er over na en trok er mijn conclusies uit. Dat werkt nu wel even anders. Als je tegenwoordig een contract tekent heb je al een auto onder je kont zonder dat je ook maar een keer tegen de bal hebt getrapt. Dat kun je de spelers niet aanrekenen, het heeft alles te maken met de vercommercialisering van het hedendaagse voetbal.” Zodra de winterstop voorbij is wachten Emmen, Go Ahead en Den Bosch en het centrale verdedigingsduo De Wolf/Rayer zal er weer moeten staan. Venlo volgt met argusogen de verrichtingen van sterspeler De Wolf: “ik kan goed met die druk omgaan. Als ik geen druk meer voel, kap ik ermee. Eigenlijk ben ik een artiest die veel aan het voetballen te danken heeft. Ik heb in mijn leven altijd dingen gedaan die ik leuk vond, zolang het voetbal er maar niet onder leed.” Maurice Rayer tenslotte: “het gaat goed met VVV en dat is mede een verdienste van John de Wolf die ons op een vaak humoristische wijze met de neus op de feiten kan drukken en als zodanig hebben we groot respect voor hem. Ondanks zijn wat ruige uitstraling is en blijft het toch een gevoelsmens die niet tegen zijn verlies kan. Dat zie je als we verloren hebben. Hij laat het niet echt merken maar je voelt het gewoon.” (sportinvenlo.nl)