Uit Grens en Maas, juli 2003…

Hij werd gekozen tot de beste speler ooit van Wittenhorst. Op 12 juni mocht Jan Schatorjé de kleinoden die bij de uitverkiezing hoorden in ontvangst nemen: een fraai bord en een door Dick Bruynestein gemaakte karikatuur.

Naam: Jan Schatorjé
Leeftijd: 74 jaar
Beroep: Gepensioneerd
Sport: Voetbal
Clubs: Wittenhorst, VVV, Vitesse
Trainer geweest van: Wittenhorst, Sparta, Resia, Grashoek, Maasbree, Meerlo

Het lag natuurlijk wel een beetje voor de hand dat u tot beste speler ooit zou worden uitgeroepen?
“Ik moet eerlijk zeggen dat ik mezelf wel bij de eerste drie zag eindigen. Maar vergeet niet dat Wittenhorst veel uitstekende voetballers heeft voortgebracht.”

Trots?
“Ach, wat heet trots. Ik vind het wel heel leuk, maar ik blijf met beide beentjes op de grond staan. Ik ben niet zo’n opschepper.”

U speelde vanaf uw zestiende in het eerste van Wittenhorst. Toch heeft het zes jaar geduurd voordat u naar VVV vertrok.
“Mijn vader was een echte Wittenhorst supporter. Hij wilde niet dat ik naar een andere club ging. Het heeft even geduurd voordat ik de moed had toch mijn zin door te drijven.”

Wat is het absolute hoogtepunt in uw carrière geweest?
Er waren twee echte hoogtepunten. Op de eerste plaats natuurlijk het winnen van de beker tegen ADO in 1959. We wonnen in Den Haag met 1-4. Ik scoorde het vierde doelpunt. En dan een wedstrijd die we in Eindhoven tegen PSV speelden. Het werd 2-2 en ik scoorde beide doelpunten. Radioverslaggever Leo Pagano opperde toen nog dat ik in het Nederlands Elftal thuishoorde wanneer ik een even sterk rechter- als linkerbeen zou hebben gehad. Het was mijn beste wedstrijd uit mijn carrière.”

In 1957 vertrok u naar Vitesse. Waarom?
“Faas Wilkes en Karl-Heinz Spikofski kwamen naar Venlo. Ze hadden me kennelijk niet meer nodig. Toen ben ik naar Vitesse vertrokken. Daar heb ik twee seizoenen gespeeld. Toen zag ik dat op en neer gereis niet meer zitten. Elke wedstrijd was voor mij een uitwedstrijd. Ik was destijds goed met voorzitter Van Dalen van VVV bevriend. De club heeft me in 1959 weer teruggekocht.”

U belandde bij VVV vlak voordat het betaalde voetbal zijn intrede deed. Heeft u financieel wat aan uw carrière overgehouden.
“We kregen drie tientjes voor een gewonnen wedstrijd en een tientje voor elke training. Dat was zeventig gulden per week. Als we tenminste wonnen. Als we verloren, kregen we maar veertig gulden. Dat was best wel veel geld, maar staat natuurlijk niet in verhouding tot wat spelers tegenwoordig verdienen. Voor dat geld maken ze nu hun schoenriemen niet eens meer vast.”

U werd door Venlonaren ‘de boer uit Horst’ genoemd. Stoorde u dat?
“Welnee. Het maakte niet uit of je nu uit Horst, Tegelen of Velden kwam. Venlonaren vonden het allemaal maar boeren. Maar ik zei altijd dat ze de oorlog dankzij de boeren hadden overleefd.” (sportinvenlo.nl)

Het team van VVV voor de wedstrijd tegen ADO. Staand van links naar rechts: Karl-Heinz Spikofski, Hans Sleven, Jan Klaassens, Herman Teeuwen, Ton van den Hurk, Hay Steegh en Jan Schatorjé. Gehurkt: Gijs Nass, Frans Swinkels, Hay Lamberts en Willy Erkens.