Uit weekblad De Brug, week 36 1997…..

Benito Kemble twijfelde geen seconde

In 1990 kwam Benito Kemble, de nieuwe aanwinst van VVV, op eigen houtje naar Nederland gevlogen om er zijn geluk te beproeven. Een jaar eerder was de nu 28-jarige verdediger met de Surinaamse nationale ploeg ook al eens in Nederland geweest en werd door het Duitse SV Meppen uitgenodigd voor een proeftraining. Het Surinaamse bondsbestuur verleende echter geen medewerking en omdat de internationals hun paspoorten moesten inleveren, keerde Kemble noodgedwongen terug naar zijn geboorteland.

“Ik had in Suriname het hoogst mogelijke bereikt”, vertelt Benito, “ik ben geboren in het district Nieuw-Nickerie en omdat ik voor mijn studie naar Paramaribo moest, heb ik me bij Robin Hood, een topclub in mijn land, aangemeld. Ik was toen vijftien en twee jaar later speelde ik in de hoofdmacht. Enige tijd later werd ik voor het nationale elftal uitgenodigd, reisde de wereld rond en speelde WK-kwalificatiewedstrijden tegen de Verenigde Staten, Jamaica en Trinidad. Hogerop kon ik eigenlijk niet, toch wilde ik weten waar mijn grenzen lagen.” Benito Kemble zegde zijn baantje als telefoonmonteur op, pakte zijn biezen en een vliegtuig en vloog dus naar Nederland, zijn vader, vijf broers en drie zusjes achterlatend. Haarlem zag wel iets in hem en contracteerde de talentvolle Surinamer. “In totaal ben ik drie seizoenen voor Haarlem uitgekomen. Een seizoen ben ik geblesseerd geweest, een spierscheuring in het bovenbeen, waardoor ik een jaar bij het Amsterdamse Zwarte Schapen gespeeld heb. We werden overigens kampioen van de eerste klasse en promoveerden naar de Hoofdklasse.” Na nog een jaar Haarlem haalde NEC hem bij de Noordhollandse club weg waar hij onder trainer Wim Koevermans samen met Cees Lok het centrale verdedigingsduo moest gaan vormen. Zover kwam het echter niet want Kemble zat meestal op de bank. “Natuurlijk heb ik wel enkele wedstrijden in de basis gestaan, zeker toen Wim Koevermans nog trainer was, maar dat kwam voornamelijk doordat Cees Lok geblesseerd was. Nadien, toen Koevermans verdween en Leen Looyen trainer werd, heb ik praktisch alleen maar op de bank gezeten. En daar had ik absoluut geen behoefte aan. Als profvoetballer wil je toch altijd spelen en toen VVV mij benaderde, twijfelde ik geen seconde. NEC speelt weliswaar in de PTT-Telecompetitie maar dat betekent niet dat ik mijn komst naar VVV zie als een sportieve achteruitgang immers wie kan kiezen tussen een plaats op de bank bij NEC of een stekkie in de hoofdmacht bij VVV, zal altijd voor de laatste optie kiezen want VVV staat toch bekend als een club die altijd in de top van de eerste-divisie meegedraaid en meestal ook een prijs pakt. Dat is wat mij betreft van doorslaggevende betekenis geweest. Niet dat ik een basisplaats claim hoor, dat is aan de trainer, maar ik neem wel aan dat ze me gehaald hebben om Maurice Rayer te vervangen.”

Voordeel
Benito Kemble, wiens vader deze zomer in Nederland op vakantie is geweest, mist zijn land wel en keert regelmatig terug op het oude nest om zijn familie te bezoeken. Zijn ambitie, voetballen in de PTT-Telecompetitie, hoopt hij door een goede prestatie bij VVV af te leveren te kunnen verwezenlijken. Zich ‘in de picture spelen’, heet dat in de voetballerij. “Ik hoop dat ik in Venlo bij VVV een goed seizoen kan draaien. Wanneer ik goed speel, vestig ik de aandacht op me en heeft VVV me niet voor niets gehaald. Dat zou betekenen dat zowel VVV als ik voordeel uit elkaar kunnen halen en daar gaat het uiteindelijk om, zorgen dat het mes aan twee kanten snijdt. Het sfeertje bij VVV bevalt me in elk geval uitstekend, heel ontspannen. Ik ken een aantal spelers nog uit de tijd dat ik bij Haarlem voetbalde, je maakt dan toch in het veld een praatje met elkaar. VVV heeft me in principe voor een seizoen gehuurd, wat er daarna met me gebeurt heb ik zelf in de hand. Vanzelfsprekend ga je altijd voor de hoogste plek. Ik kan moeilijk inschatten hoe sterk deze groep is maar ik weet wel dat we een heel aardig elftal hebben dat het ver kan schoppen. (sportinvenlo.nl)