dinsdag 30 augustus 2016
Lang hield VVV’03 het vorig seizoen de strijd om het kampioenschap in de vierde klasse E met HBSV vol maar moest uiteindelijk toch toezien hoe de ploeg van Tim Nabben nog royaal aan het langste eind trok en zo promotie naar de derde klasse wist te realiseren. Het was alweer 24 jaar geleden dat HBSV op dat niveau uitkwam. Zondag opent HBSV de competitie met een uitwedstrijd tegen Liessel.

Er heersen buiten cholera-temperaturen en we besluiten lekker binnen in de buurt van een ventilator te gaan zitten. Koffie liever niet, doe maar een glas water. Tim Nabben kijkt al reikhalzend uit naar het nieuwe seizoen, ergert zich dat de voorbereiding niet optimaal verloopt omdat veel spelers nog op vakantie zijn maar realiseert zich ook dat hij niet de enige is die met dat probleem te kampen heeft. Toch kon de Venlose oefenmeester tijdens de Venlo Cup over een redelijk complete selectie beschikken en het resultaat was er dan ook naar. HBSV won de tweede editie en mag zich een jaar lang beste voetbalclub van de gemeente Venlo noemen. HBSV won van de tweedeklassers IVO en Blerick, speelde gelijk tegen Venlosche Boys en won van klasgenoot Spcl. Irene. Veel zegt dat natuurlijk niet want enkele dagen later verloor de ploeg thuis voor de beker met 2-3 van Kwiek Venlo dat in de vierde klasse uitkomt. “De resultaten tijdens de Venlo Cup laten zien waartoe we in staat zijn”, zegt Nabben. “We hebben voldoende kwaliteit in huis om ons in de derde klasse te handhaven. Ik denk dat het verlies tegen Kwiek met onderschatting te maken heeft gehad. Het was trouwens een verdiend verlies.”

Hoofd Opleidingen
Tim Nabben (37) is een ras-Venlonaar die in Venlo Oost is geboren en getogen, een wijk ook waar hij nu nog steeds woont met vrouw Suzan en dochters Esmée en Denise. Hij kreeg het voetbal bepaald niet met de paplepel ingegoten. Pa handbalde aanvankelijk bij Blerick en voetbalde later bij de veteranen van Venlosche Boys. Toch gaven pa en ma zoonlief op bij die laatste club. Bergje op en je staat op de Alde Wielerbaan. Lekker gemakkelijk ook. Hij zou er tot vier jaar geleden actief blijven, sterker nog, hij voetbalt nu nog steeds, net als zijn vader ooit, bij de veteranen. “Venlosche Boys is echt mijn club”, zegt Nabben. “Ik ben er begonnen bij de F-jes en heb alle jeugdteams doorlopen, steeds in de hoogste teams. Op mijn zeventiende debuteerde ik in de hoofdmacht. Ik begon als linksachter maar verhuisde al snel naar het centrum van de verdediging. Ik was een vrij harde verdediger, nadrukkelijk aanwezig en bemoeide me vaak met de coaching binnen het veld. Hoewel ik een goede trap in huis had, was ik niet echt een technische speler.” Als jeugdspeler maakte hij een seizoen deel uit van het jeugdplan van VVV-Venlo maar hij redde het niet. Op verzoek van VVV keerde hij als 21-jarige terug bij de BVO om er in het tweede team te spelen. Lang kon hij dat echter niet met zijn werk en privéleven combineren en hij besloot te stoppen bij VVV. Via die club kwam Nabben wel aan een baan bij De Beer Verf, een bedrijf waar hij anno 2016 nog steeds als verkoper binnendienst werkzaam is. Intussen zat Nabben bepaald niet stil. Voetballen bij de Boys was leuk maar hij wilde ook het trainersvak in. Hij trainde de C-, D-, en A-jeugd alvorens hij solliciteerde naar Hoofd Opleidingen bij de Venlose club. Op 22-jarige leeftijd beschikte Nabben al over de TC2-trainerspapieren. “Een jaar of zes geleden ben ik als speler bij het eerste gestopt”, vertelt Nabben. “Ik was inmiddels getrouwd en mijn vrouw was zwanger van ons eerste kind. Het werd allemaal te veel. Als Hoofd Opleidingen was ik drie, vier dagen per week met de club bezig. Ik had een fulltime job en moest ook nog eens met de selectie meetrainen en mijn wedstrijdjes spelen. Ik wilde me meer focussen op het trainerschap. Ik vind het prachtig om met een groep te werken, ze beter te maken. Dat is spannend en soms ook moeilijk, maar ik geniet ervan.”

Kampioenschap
Vier jaar geleden meldde Belfeldia zich bij de Venlonaar, Nabben was nog steeds Hoofd Opleidingen. De club was op zoek naar een nieuwe trainer en hij hapte toe. “Mensen adviseerden me eens elders te kijken omdat ik ervan kon leren. Bij een club als Belfeldia krijg je nu eenmaal met andere zaken te maken dan bij Venlosche Boys. Bovendien zou ik voor de eerste keer verantwoordelijk zijn voor een hele selectie. Je leert andere mensen kennen en krijgt te maken met de cultuur van een dorpsclub. En ik moet zeggen dat ik Belfeldia nog steeds dankbaar ben dat ze me die kans hebben gegeven.” Nabben stapte in nadat de ploeg net via de nacompetitie wat gelukkig naar de derde klasse was gepromoveerd. Onder leiding van Nabben degradeerde de ploeg direct weer naar de vierde klasse. Nabben: “Dat was inderdaad een lastige start. Je merkte direct al dat de derde klasse eigenlijk te hoog was gegrepen. Het niveau was gewoon te hoog.” Na een stabiel tweede seizoen wist Nabben met zijn Belfeldia in het derde jaar een periodetitel te grijpen en toen stond HBSV plotseling op de stoep. “We waren er vrij snel uit”, zegt Nabben. “We werden dat seizoen tot twee keer toe met 5-0 en 5-1 door HBSV van het veld geveegd terwijl wij met Belfeldia als derde eindigden en HBSV zesde werd. Maar ik zag de grote potentie van HBSV en ik heb in Hout-Blerick getekend. Ik kon in Belfeld ook voor een seizoen bijtekenen maar heb toch voor HBSV gekozen.” Het zou hem geen windeieren leggen. HBSV pakte direct het kampioenschap in de vierde klasse en promoveerde naar de derde klasse. Daar hoopt de Venlonaar zich met de Hout-Blerickse club te handhaven. Nabben heeft er wel vertrouwen in. “Het vorig seizoen hebben we het kampioenschap gepakt met hulp van een sterke keeper, een solide verdediging en veel individuele kwaliteit voorin. We spelen dit seizoen met nagenoeg dezelfde selectie. We waren het vorig seizoen nog wat te wisselvallig. Dat moet eruit. Er zit nog veel rek in deze groep. Daarom geloof ik dat we ons kunnen handhaven. Of we ook hogerop kunnen eindigen? Dat hoor je mij niet zeggen. Veel van onze jongens hebben nog nooit op dit niveau gespeeld. Afwachten dus.”

Gezinsleven
Intussen pleegt Tim Nabben een telefoontje om zijn twee dochters thuis te krijgen om samen met hen een kiekje te schieten. De jonge dames arriveren even later gedoucht en wel. Fotootje binnen kan natuurlijk wel, maar waarom niet buiten. Pa Tim heeft er een speeltuin aangelegd waar de directie van Klein Zwitserland waarschijnlijk jaloers op zal zijn. Toch luidt de vraag of Nabben genoeg tijd met vrouw en kids kan doorbrengen, gezien zijn drukke baan en het trainerschap bij een voetbalclub. “We weten niet beter”, zegt Nabben. “Tijdens de zomer- en winterstop kan ik veel tijd met m’n gezin doorbrengen. De kinderen gaan om zeven uur naar bed, zie ik ze na het werk nog een uurtje voor de training. Mijn ouders, vrouw en kinderen bezoeken regelmatig thuiswedstrijden en daar ben ik blij mee. Niet dat mijn vrouw er veel verstand van heeft. Ze weet dat Belfeldia geel was en HBSV groen is. En als we een uitwedstrijd hebben gespeeld, vraagt ze toch altijd wat we gemaakt hebben. Mooi toch?” (©sportinvenlo.nl)