GESCHIEDENIS (bron: Badminton Nederland)
Ontstaan van de badmintonsport
Algemeen wordt aangenomen dat India de bakermat is van het badminton omdat daar het spel POONA werd beoefend. Waarschijnlijk genoemd naar de stad Poona, die ongeveer 50 km van Bombay ligt. Engelse officieren introduceerden het spel, waarmee zij in India kennis maakten, in Engeland en omstreeks 1873 werd het spel intensief beoefend op het landgoed van de Hertog van Beaufort in Gloucestershire. De naam van dat landgoed was BADMINTON en aangenomen mag worden dat de naam van het landgoed is overgegaan op het spel. Uit oude schilderijen staat vast dat men het spel toch ook in Europa al kende en vermoedelijk werd het onder verschillende namen beoefend.
Ken Davidson, een bekende Amerikaanse badmintonautoriteit, die zich in de geschiedenis van het badminton heeft verdiept, kwam tot de ontdekking dat het spel al in de 12e eeuw in Engeland werd gespeeld. Ook in Frankrijk kende men het spel ‘Jeu de longue plume’ al in de middeleeuwen. Er bestaat een schilderij uit de 17e eeuw van Adam Menyoki waaruit blijkt dat het spel met een kleine racket en een soort shuttle werd gespeeld. Die shuttle stond vroeger bekend als pluimbal. Een goed Nederlands woord voor badminton zou dus ‘pluimbal’ zijn.
Spelregels
In 1877 verschenen er spelregels in boekvorm van de hand van kolonel H.O. Selby in Karachi (India). Ondanks het feit dat er nu spelregels bestonden werd het spel toch op uiteenlopende wijzen beoefend. In sommige streken werd het spel door twee personen gespeeld, die de shuttle heen en weer sloegen en verplicht waren op dezelfde plaats te blijven staan. Elders speelde men het met drie of vijf man aan elke kant van het net. Zelfs rond 1910 was dit nog het geval. Sindsdien zijn de spelregels herhaaldelijk gewijzigd en aangepast, vooral nadat het badminton zich ontwikkelde tot een specifieke zaalsport. Het speelveld zoals wij dat kennen, heeft niet de oorspronkelijke vorm. In de tijd dat het badminton in Europa, of liever in Engeland, opgang begon te maken, kende men nog geen sporthallen. Wel had men in de kringen waar het badminton beoefend werd de beschikking over grote landhuizen met zalen van ‘kamers-en-suite’. Alleen had het veld dan, als gevolg van de suitedeuren en mogelijk kasten aan weerszijden, de vorm van een zandloper.
Oprichting Badminton World Federation (BWF)
In 1934 werd door negen landen besloten een internationale organisatie te stichten, de Internationale Badminton Federatie (IBF). Deze landen waren: Canada, Denemarken, Engeland, Frankrijk, Ierland, Nederland, Nieuw-Zeeland, Schotland en Wales. Er werd overeengekomen dat de IBF de absolute controle over het spel en de spelregels voor de gehele wereld zou uitoefenen. De IBF is thans uitgegroeid tot een echte wereldorganisatie die het overkoepelende orgaan vormt van alle nationale bonden; zij vertegenwoordigt thans de belangen van miljoenen enthousiaste badmintonspelers. Hieronder zijn kort omschreven de doelstellingen van de IBF:
-Het handhaven en waar nodig aanpassen van de bestaande spelregels. Het stellen van regels voor internationale ontmoetingen.
-Het bevorderen van de vriendschapsbanden tussen de nationale organisaties.
-Het regelen van de Wereld Kampioenschappen voor landenteams, voor de heren bekend als THOMAS CUP en voor de dames als UBER CUP. Het slottoernooi van de THOMASUBER CUP heet SURDIMANCUP
-Het organiseren van de Wereldkampioenschappen zowel de SURDIMAN CUP als individueel.
-Het wereldwijd bevorderen van de badmintonsport.
In 2006 is de naam van de International Badminton Federation gewijzigd naar Badminton World Federation. De rol van de organisatie is wel gelijk gebleven. Meer informatie kun je vinden op de site van de Badminton World Federation : http://www.internationalbadminton.org/
Oprichting Nederlandse Badminton Bond (NBB)
Op 15 november 1931 werd in Noordwijk de Nederlandse Badminton Bond opgericht onder meer door mr. D.U. Stikker (de latere minister van buitenlandse zaken en tevens de Nederlandse vertegenwoordiger in de NATO), mr. Punt, dhr. Den Hoed en anderen. Tot en met 1938 leidde de Nederlandse Badminton Bond een redelijk bestaan, maar van een echte groei was geen sprake. Het ligt voor de hand dat door de oorlogshandelingen en alle daarmee gaande gebeurtenissen de NBB zijn activiteiten noodgedwongen moest staken. In oktober 1951 namen enthousiaste badmintonliefhebbers de organisatie weer krachtig ter hand en daarmee begint een bloeiende periode voor het badminton in Nederland. Omstreeks 1953 brachten speelgoedhandelaren en fabrikanten goedkoop materiaal op de markt. Doordat men zich gemakkelijk voor een paar centen rackets en shuttles kon aanschaffen ging badminton ‘ de straat op’. De sport werd enorm populair en men zag het in straten en op pleinen, aan het strand en op campingterreinen met groot enthousiasme beoefend worden. De groei die de Nederlandse Badminton Bond sinds dat jaar meemaakte, kent geen vergelijking met andere sporten. De NBB werd de snelst groeiende sportbond van Nederland. Vanaf 1990 is het ledenaantal iets teruggelopen en het totaalaantal bedraagt nu ongeveer 57.000.
Op zaterdag 30 januari 2010 werd de naam Nederlandse Badminton Bond veranderd in Badminton Nederland. Bij deze nieuwe naam hoort ook een nieuw logo. Badminton Nederland hoopt met deze naam meer exposure te verwerven en duidelijker over te komen naar leden en publiek. De volgende dag werd er een overeenkomst getekend tussen Badminton Nederland en Gehandicaptensport Nederland. Deze overeenkomst houdt in dat Badminton Nederland de verantwoordelijkheid overneemt voor alle activiteiten op het gebied van aangepast badminton.
BADMINTON WETENSWAARDIGHEDEN
Badminton staat in de top 3 van de fysiek zwaarste lichamelijke sporten, achter boksen en squash.
Badminton is een veilige sport.Het aantal blessures per 1000 sporturen bedraagt 1,4. Ter vergelijking: zaalhandbal 6,5 , zaalvoetbal 6,2, veldhockey 5,5, veldvoetbal 5,5, squash 3,6 en trimmen/joggen 2,0.
Badminton is een uitputtende sport: een badmintonspeler kan in een wedstrijd meer dan 6 kilometer afleggen. Op een badmintontoernooi worden soms wel 10 wedstrijden gespeeld, dus reken maar uit.
Badminton is een wedstrijdintensieve sport (= daadwerkelijke tijd dat de shuttle/bal in het spel is, gedeeld door de tijdsduur van een wedstrijd).
Badmintonspelers spelen maar half zo lang als bijvoorbeeld tennissers, maar rennen in die tijd twee keer zoveel en slaan twee keer zoveel shuttles.
De wedstrijdintensiteit van tennis is ca 9% en van badminton ca 48%.
Badminton vraagt om snelle reacties. De snelheid van een smash met een veren shuttle is 332 km/uur (Fu Haifeng). Ter vergelijking: Cricket 160 km/u Shoaib Akhtar), tennisservice 246 km/u (Andy Roddick), afslag bij golf (Montgomery) 270 km/u en head-first vrije val uit een vliegtuig 296 km/u.
Badminton lijkt op TV een ‘slome sport’; dit heeft te maken met het technisch onvermogen (of onwil) om de specifieke kwaliteiten van badminton in beelden te vangen.
Badminton is een internationale sport; 138 landen zijn lid van de Internationale Badminton Federatie.
Badminton is in Indonesië volkssport nummer 1 en heeft daar dezelfde status als voetbal in Europa. In China is badminton de meest beoefende sport.
Badmintontoppers in Indonesië verblijven het hele jaar in een groot internaat waar ze eigenlijk alleen maar eten, slapen en badmintonnen. Je moet er wat voor over hebben om in de nationale selectie te komen!
Bij badmintonwedstrijden in Maleisië en Indonesië is een publiek van 15000 mensen heel normaal.
China en Indonesië zijn de meest succesvolle landen; ze winnen samen 70% van alle internationale toernooien.
De eerste Olympische Spelen waar badmintonners aan mee mochten doen waren in 1992 in Barcelona. Meer dan 1 miljard mensen hebben dit debuut via de televisie bekeken.
Mia Audina heeft voor Nederland de zilveren medaille gewonnen op de Olympische Spelen van 2004 in Athene. Die prestatie is – gelet op het voorgaande- in Nederland niet op waarde geschat:nou ja… leuk voor die meid.
De beste shuttles worden gemaakt van de linkervleugel van een gans. Er zijn hiervoor 16 veren nodig. De prijs van veren shuttles kan aardig oplopen als er vogelgriep uitbreekt!
De grootste shuttle ter wereld staat in de USA (Kansas City Museum) en is 48 keer groter dan een echte met een gewicht van 2267 kilo (een normale veren shuttle weegt tussen de 4,74 en 5,50 gram). Het bijbehorende racket is nog niet gemaakt.